Malarstwo czeskie: A. Mucha i "Cztery pory roku"

Wielka sztuka ma to do siebie, że jest rozpoznawalna niemal przez każdego. Najbardziej znane obrazy wpisują się na stałe w tzw. kulturę masową. Tak też stało się w przypadku znanego czeskiego malarza, którego dzieła przenoszone są na kartki okolicznościowe, kalendarze czy szkatułki. Na pewno wielu z nas zna i posiada w swoim domu reprodukcje Tego wybitnego wirtuoza pędzla. Przedstawiamy twórczość, którą reprezentował Alfons Mucha - rysunek, obraz i plakat.

Kim był Alfons Mucha?

Alfons Mucha był czeskim malarzem i grafikiem. Urodził się w 1860 roku w Ivanczycach. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Naukę kontynuował też później w Paryżu na Akademii Julien. Tworzył w okresie secesji. Obrazy Alfonsa Muchy można z powodzeniem uznać za sztandarowe, jeśli chodzi o ten nurt w sztuce. Spod jego pędzla wyszło wiele znamienitych dzieł. Część z nich pełniła funkcje użytkowe, czego autor absolutnie się nie wstydził. Np. Job Alfonsa Muchy był projektem dla firmy Joseph Bardou. Plakat ten reklamował bibułki do papierosów. Tworzył on też kolekcje tematyczne takie jak Cztery pory dnia czy Cztery pory roku. Ostatniej pozycji chcielibyśmy przyjrzeć się bliżej.

Wiosna i Lato Alfonsa Muchy

Czeski artysta jako temat swoich prac upodobał sobie kobiety. Jego postacie są wyjątkowo charakterystyczne i nie sposób pomylić je z innymi. Ukazywał kobiety jako postacie efemeryczne, niemal nieziemskie i bosko piękne. Nie inaczej jest w przypadku kolekcji Cztery pory roku Alfonsa Muchy. Pierwsza część obrazu to Wiosna. Przedstawiona jest jako młoda kobieta o bardzo długich, świetlistych włosach. Jest rześka i świeża, dokładnie tak, jak pora roku, którą uosabia. Ubrana jest w białą suknię, której fałdy przeplatają się z jej jasnymi kosmykami. Włosy rozwiewa wiatr, który jako niewidoczny bohater tego obrazu, symbolizuje nadejście nowego. Reprezentuje mistyczne przejście od chłodnej zimy, ku okresowi, w którym wszystko zaczyna ożywać. Wiosna Alfonsa Muchy jest jak powiew pierwszego wiosennego wiatru. Następne w kolejności jest Lato. To już dojrzała kobieta, przedstawiona w nieco odważnej pozie. Uosabia upały, jasność, słońce, pierwsze zbiory i urodzaj. Nad jej głową widzimy kwiat słonecznika, który przywodzi na myśl koronę bądź aureolę. Intensywnie rudy kolor włosów alegorycznej Pani Lato kojarzy nam się z gorącymi letnimi dniami. Można powiedzieć, że od samego patrzenia na Lato Alfonsa Muchy robi nam się ciepło i przyjemnie, jak w upalny, sierpniowy dzień. To najcieplejsza postać w kolekcji Cztery pory roku.

Chłodne dni w ujęciu Alfonsa Muchy

Kiedy kończy się lato swoje panowanie zaczyna Jesień. Alfons Mucha przedstawił ją jako zalotną, pełną krągłości piękność o kruczoczarnych włosach. Otoczona jest czerwonymi i żółtymi liśćmi, które bezpodstawnie są symbolem jesieni. W jej włosach widać również purpurowe listowie, które subtelnie przeplata się z jej czarnymi lokami. Jesień Alfonsa Muchy jest pełna gracji, uwodzi spojrzeniem oraz całą swoją pełną gracji postacią. Ostatnia z kolekcji Cztery pory roku jest Zima. To postać o jasnej karnacji, otulona w duży, biały płaszcz z kapturem. Ta peleryna to symbol śniegu, który w trakcie tej pory roku pokrywa niemal wszystko wokół. Zima Alfonsa Muchy jest skulona, niemal drży z zimna. Patrząc na nią można wyczuć chłód tej srogiej pory roku. Wokół niej latają ptaki, które szukają schronienia i pożywienia. Atmosfera obrazu daje do myślenia. Zima jest bowiem taką królową, która bezwarunkowo każe poddać się jej regułom. Kobiety Alfonsa Muchy są uosobieniem ideału piękna. To postacie ulotne, doskonałe w swoim jestestwie, pełne gracji i subtelnego czaru. Na obrazach Alfonsa Muchy występują często w otoczeniu liści, kwiatów i różnego rodzaju ornamentów, co również jest cechą charakterystyczną malarstwa tego mistrza secesji.

Czytaj też: Najbardziej znane reprodukcje Alfonsa Muchy