Darmowa dostawa od 400,00 zł
Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Ulubieniec króla – Horace Vernet

2020-08-17
Ulubieniec króla – Horace Vernet

Horacy Vernet urodził się 30 czerwca 1789 roku w Paryżu. Niektórzy słynni malarze francuscy dziedziczyli pędzel i sztalugę z pokolenia na pokolenie. Do tych szczęśliwców zaliczał się również Horace Vernet. W linii syn-ojciec-dziadek wszyscy Vernetowie byli malarzami. Zaś dziadek Horacego ze strony matki był grawerem. Trudno wyobrazić sobie lepsze środowisko do rozwoju talentu malarskiego. Do tego artystyczny klimat jednego z najbardziej natchnionych miast Europy! Trzeba przyznać, że Vernet miał wielkie szczęście już na starcie.

Vernet Horace – młody geniusz

Małoletni adept sztuk pięknych szkolił się pod okiem ojca. Jego styl określano jako swobodny i dowcipny, ale elegancki. Horace Vernet był cudownym dzieckiem. Jako kilkunastoletni młodzieniec osiągnął perfekcję techniki i, zdecydowanie zasadnie, przyznawano mu miano profesjonalisty. W 1811 roku (miał 22 lata) ożenił się, przez co był zobowiązany zapewnić swojej małżonce odpowiednie warunki do życia. Otworzył zatem Vernet własną pracownię malarską. Zaczął tworzyć w niewiarygodnie szybkim tempie: szkice modowe, portrety (w tym karykatury), pejzaże i obrazy koni. Jego pracownia stała się miejscem spotkań towarzyskich paryskiej bohemy oraz weteranów wojennych. Było dobrze, choć dla Verneta okres prawdziwej prosperity rozpoczął się dopiero, kiedy otrzymał zlecenia z samej góry...

Malarz Ludwika Filipa

Uznanie późniejszego króla Francji, Ludwika Filipa, zdobył Vernet jeszcze kiedy tamten był księciem d'Orleans. Wówczas to przyszły władca poprosił artystę o stworzenie serii dzieł, przedstawiających sceny bitewne, rewolucyjne oraz kadry z bitw napoleońskich. W latach 1821-1826 powstały m.in. takie płótna jak „Bitwa pod Hanau”, „Bitwa pod Jammages” czy „Bitwa pod Valmy”. Przyniosły mu one wielki sukces i uznanie nie tylko ze strony Ludwika, ale i krytyków. Byli zaskoczeni i zachwyceni tempem, w jakim malował Vernet. Oczywiście nie tracąc nic ze stylu i techniki wykonywania swoich realistycznych dzieł. Dzięki dobrej renomie w krótkim czasie Horacy Vernet został oficerem Legii Honorowej (1825), członkiem Instytutu Sztuki (1825), a po sukcesach jakie odniósł rok po roku, w dwóch kolejnych Salonach (wystawy 1826 oraz 1827), w 1829 roku został mianowany dyrektorem Akademii Francuskiej w Rzymie. We Włoszech spędził 7 lat, podczas których rozwijał się nie tylko jako malarz, ale i nauczyciel. Z dzieł, które powstały na włoskiej ziemi warto wymienić „The Brigand's Confession” („Spowiedź bandytów”), „Włoscy bandyci zaskoczeni przez papieskie wojska” czy „Arabski bajarz” („The Arab Storyteller”). We Włoszech powstał także słynny obraz „Polski Prometeusz”. Jako wykładowca Vernet pomógł wykształcić się wielu młodym pokoleniom artystów. Polscy malarze, którzy brali u niego nauki to January Suchodolski oraz Józef Brodowski. Z ciekawostek warto wspomnieć, że Vernet był ojcem chrzestnym Wojciecha Kossaka. Ale wróćmy z naszym francuskim malarzem z powrotem do Francji.

Malarstwo batalistyczne, malarstwo historyczne

Po wstąpieniu na tron francuski Ludwika Filipa, kariera Horacego Verneta wirowała już w zawrotnym tempie. Dzięki temu, że mentor francuskiego malarza zdobył najważniejszy tytuł we Francji i sam artysta mógł zostać oficjalnie zatrudniony na dworze królewskim. Zamówienia na obrazy o tematyce historycznej i sceny batalistyczne zaczęły spływać w zawrotnym tempie. Horacy Vernet był malarzem, reprezentującym styl realistyczny. Owszem, na jego rozwój miało ogromny wpływ malarstwo klasycyzmu, jednak rozwinął on swój osobisty pogląd na to, w którym kierunku powinna podążać jego sztuka. Był tak wierny założeniom realizmu, iż krąży o nim pewna legenda. Otóż, Horacy Vernet towarzyszył armii francuskiej podczas wojny krymskiej. Obserwował, szkicował, robił rysunkowe notatki. Po powrocie stworzył obraz „Bitwa pod Almą”. Obraz nie został przyjęty tak dobrze, jak poprzednie, ponieważ jak głoszą pogłoski, Vernet został poproszony o usunięcie z obrazu pewnego szpetnie wyglądającego generała. Prośba spotkała się z odmową, umotywowaną przez malarza mniej więcej tak: „Jestem malarzem historii i nie naruszę prawdy”. Kariera Verneta jest upstrzona dziesiątkami ważnych i intratnych zleceń. Był ulubieńcem króla Ludwika Filipa. Dzięki niemu malarz udekorował swoimi obrazami jedną z sal w Pałacu Wersalskim i to na przestrzeni zaledwie trzech lat. Jego prace charakteryzowały się dokładnością, historyczną prawdą oraz perfekcją wykonania. Technika realizmu odzwierciedlała się w szczegółowości przedstawianych scen, głębi kolorów i precyzyjnych pociągnięciach pędzla. Mimo, iż był malarzem realistycznym, to sceny batalistyczne potrafił ująć w taki sposób, że płótna stawały się hołdem dla armii francuskiej.

Szczypta orientu

Prócz tematów historycznych oraz stricte batalistycznych, Horace Vernet malował także obrazy, podejmujące temat kolonizacji Algierii. Orientalizm w sztuce nie był już wówczas nowością, jednak „algierskie obrazy” Verneta zostały bardzo dobrze przyjęte przez Francuzów. I nie chodziło jedynie o niezwykły koloryt, egzotykę obrazów. Francuzom podobało się, iż ich armia przedstawiona została jako mocna, ekspansywna i niepokonana. Do grona tych obrazów zaliczymy takie tytuły jak „Sokół Algierskiej Damy”, „Oblężenie Saragossy”, „Judasz i Tamara” czy „Rynek niewolników”.

Choć Horacy Vernet był niewątpliwie nieprzekupnym malarzem realistycznym, to w jakiś tajemniczy sposób udało mu się zebrać wokół siebie liczne grono zwolenników. Artysta zmarł w wieku 74 lat w Paryżu.

Źródło obrazu Horacy Vernet „Polski Prometeusz”: https://pl.wikipedia.org/wiki/Horace_Vernet#/media/Plik:Polish_Prometheus_1831.PNG

Polecane

pixel