Arcydzieła malarstwa: Edvard Munch - "Krzyk"

Edvard Munch jest uznawany powszechnie za wielkiego mistrza malarstwa. To artysta, który nieco podobnie jak Gustav Klimt dążył w swoim życiu do stworzenia dzieła totalnego. Munch urodził się 12 grudnia 1863 roku w niewielkim, norweskim miasteczku Løten. Miał bardzo trudne dzieciństwo ponieważ jego matka zmarła na gruźlicę. Później jej los podzieliła siostra Johanne Sophie. Jak się później okazało oba te tragiczne zdarzenia miały ogromny wpływ na twórczość Edvarda Muncha, ponieważ motyw śmierci na stale zagościł w jego dziełach.

Opis obrazu Krzyk: interpretacja desperacji Muncha

Obraz “Krzyk” powstał w 1893 roku i należy do cyklu “Fryz życia”. Widać na nim charakterystyczny styl w jakim malował swoje dzieła. Wyróżnia go z pewnością niezwykle silnie zarysowany kontur, dość płynna linia, ciemna paleta barw i ich różnorodność. Obraz “Krzyk” jest ma charakter ekspresyjny. Nieco zdeformowana twarz postaci widocznej na dziele wyraża przerażenie, co sugerują otwarte usta, jakby gotowe do krzyku. Odbiorca ma jednak wrażenie, że  jest to niemy krzyk desperacji - cisza idąca z niemożnością wyduszenia z siebie jakiegokolwiek dźwięku.  Za osobą widać dwa cienie, prawdopodobnie ścigające zdesperowaną osobę. Tło tej scenerii wypełnia morze w kolorach czerni i mocnej szarości. Wydaje się, że oznacza to niemożność ucieczki przed pościgiem i sam krzyk istoty widocznej na obrazie właśnie tak należy interpretować.

Trudne dzieciństwo Edwarda Muncha

Norweski artysta początkowo jak większość jego rodaków uczył się malarstwa w Kristianii (obecnie Oslo). Był wielkim zwolennikiem malarstwa postimpresjonistycznego. Kariera Muncha nabrała rozpędu dopiero podczas studiów w Paryżu, gdzie poznał wiele znanych osobistości w świecie malarstwa. Munch sporo podróżował i czerpał garściami z życia. Niestety szybkie tempo życia doprowadziło go do upadku, ponieważ popadł w nałogowy alkoholizm i nerwice. Norweg poddał się terapii i wrócił do ojczystego kraju, gdzie ponownie zaczął malować. Dlatego jego biografia jest tak ważna przy interpretacji obrazu Krzyk.

Obraz "Krzyk" - opis dzieła, które wprowadza nastrój grozy

Nie ulega wątpliwości, że obraz Edvarda Muncha “Krzyk” budzi w widzu poczucie grozy i lęku, przed tym co ma się zdarzyć. Zastosowanie wyrazistych, dość jaskrawych barw, które mocno ze sobą kontrastują potęguje tylko strach w odbiorcy przed tym co może zdarzyć się za chwilę. Edvard Munch - Krzyk - interpretacja tego obrazu nie należy do najłatwiejszych. Wydaje się, że piękno tego dzieła wynika w dużej mierze z ładunku emocjonalnego, który z niego emanuje. Wzrok przerażonej postaci jest hipnotyzujący i zmuszający do refleksji. Z drugiej strony mamy pewien kontrast, bo w oddali widać jakby przemieszczające się postacie, pełne obojętności dla cierpienia głównej postaci.

Problem alienacji we współczesnym świecie

“Krzyk” Edvarda Muncha można interpretować tak naprawdę na wiele sposobów. Wydaje się, że sam zamysł stworzenia tego typu dzieła nie był jednak przypadkowy i wynikał ze stanów lękowych i nerwicy, która niszczyła artystę. “Krzyk” to hołd dla motywu strachu i lęku przed nieznanym. Munch mógł być przerażony światem, a w szczególności samotnością i obojętnością na własne problemy ze strony innych ludzi. Według nas obraz “Krzyk” podnosi problem alienacji człowieka w świecie i ma charakter ponadczasowy, ponieważ wielu z nas na co dzień nie zauważa problemów innych ludzi. Dzieło Muncha to dosłownie przemalowanie na płótnie uczuć i emocji autora, związanych z jego życiem.

Czytaj też: Impresjonizm w malarstwie. Kim byli impresjoniści?. A jeśli Krzyk - interpretacja przypadła Ci do gustu, zobacz inne dzieła artysty.