Diego Rivera – mąż Fridy Kahlo? Nie tylko!

Diego Rivera – biografia i żydowskie pochodzenie

Jego pełne imię i nazwisko brzmiało Diego María de la Concepción Juan Nepomuceno Estanislao de la Rivera y Barrientos Acosta y Rodríguez. Trudno się dziwić, że skrócił to do Diego Rivera!

Urodził się 8 grudnia 1886 roku w Guanajuato. Miał brata bliźniaka, który zmarł w wieku dwóch lat. Mówi się, że jego matka Maria del Pilar Barrientos była hiszpańską Żydówką. Rivera wielokrotnie podkreślał, jak istotne było dla niego poczucie „bycia Żydem”, mimo iż nie praktykował tego wyznania. Twierdził zresztą, iż każda religia jest formą zbiorowej nerwicy. Był oddanym ateistą. Czuł jednak, że żydowskie pochodzenie wpływa na jego sztukę i daje mu „współczucie dla uciskanych ras”. W drzewie genealogicznym Diego Rivery znajdziemy korzenie meksykańskie, hiszpańskie, indyjskie, afrykańskie, włoskie, żydowskie, rosyjskie i portugalskie.

Edukacja Rivery

Diego Rivera zaczął rysować w wieku trzech lat, rok po śmierci brata bliźniaka. Kiedy przyłapano go na rysowaniu na ścianach domu, jego rodzice zainstalowali na nich tablice kredowe i płótno, aby zachęcić go do wyrażania emocji. Oraz, naturalnie, by chronić mury! Takie podejście zaprocentowało w przyszłości – szczęśliwie dla chłopca, nie do końca szczęśliwie dla rodziców... Ojciec Rivery chciał, aby syn uczył się w Wyższej Szkole Wojskowej, jednak Diego postawił na swoim i zdecydował się na edukację artystyczną. Już od 1896 roku (czyli mając zaledwie 10 lat), zaczął uczęszczać na zajęcia do Akademii San Carlos w Mexico City, gdzie poznał słynnego architekta krajobrazu Jose Marię Velasco. W 1905 i 1907 roku otrzymał od rządu Meksyku stypendia naukowe. Dzięki nim Diego Rivera wyjechał do Hiszpanii, gdzie poznał dzieła wielkiego El Greco. Miał też okazję brać lekcje w pracowni Eduardo Chicharro – wybitnego portrecisty.

Diego Rivera – żony, romanse i rozwody

Mniej więcej w 1909 roku Diego Rivera wyjechał do Paryża. Tam poznał swoją pierwszą żonę, artystkę Angelinę Beloff, z którą miał syna. Chłopiec zmarł jako dziecko. Na jednym związku artysta jednak nie poprzestał. Romansował także z malarką Marią Vorobiev-Stebelską, z którą miał córkę.

W 1922 roku Diego Rivera rozwiódł się z Beloff, wrócił do Meksyku i w czerwcu poślubił Guadalupe Marin. Mieli razem dwie córki. Diego miał jednak słabość do kobiet i kiedy poznał młodą studentkę sztuki Fridę Kahlo, rozpoczął z nią namiętny romans. 21 sierpnia 1929 roku, już rozwiedziony Rivera Diego, poślubił młodszą o 20 lat Kahlo. Oboje mieli wyjątkowo ognisty temperament i byli... cóż, narwani. Malarz nie mógł żyć bez innych kobiet, a malarka nie mogła tego znieść – w 1939 roku para rozwiodła się. Nie wytrzymali jednak bez siebie długo, bo rok później pobrali się ponownie! Diego Rivera znów mógł mówić o sobie „mąż Fridy Kahlo”. Żyli ze sobą kolejne 15 lat, aż do śmierci Fridy w 1955 roku. Diego Rivera w następnym kroku poślubił Emmę Hurtado, swoją agentkę. Cóż, taki miał temperament, że nie potrafił żyć sam. Jednak żył niewiele dłużej niż jego ukochana Kahlo, bowiem zmarł zaledwie dwa lata później, 24 listopada 1957 roku.

Diego Rivera – obrazy, murale i styl

Do połowy 1916 roku Diego Rivera był w nieustannej podróży pomiędzy Meksykiem, Ekwadorem, Boliwią, Argentyną, Hiszpanią i Francją. W Paryżu poznał wielu awangardowych artystów, od których czerpał inspirację do swoich obrazów i murali. Był to między innymi Pablo Picasso, który związany z kubizmem, wywarł na Riverze szczególne wrażenie. Z kolei w 1917 roku Diego wpadł w sidła postimpresjonizmu, będąc pod silnym wpływem dzieł Paula Cezanne'a. Dzięki niemu obrazy Rivery rozbłysły żywymi kolorami, co dawało mu przewagę nad innymi meksykańskimi muralistami.

W 1921 roku Diego Rivera wrócił do Meksyku, gdzie stał się przodownikiem ruchu odrodzenia malarstwa ściennego. Inicjatywa ta była wspierana (i wykorzystywana) przez tamtejszy rząd. W styczniu 1922 roku Rivera rozpoczął malowanie swojego pierwszego muralu, zatytułowanego „Stworzenie” na ścianach budynków Narodowego Uniwersytetu Meksyku.

W tym okresie w swoich freskach Diego Rivera odzwierciedlał problemy społeczeństwa meksykańskiego i rewolucji 1910 roku. Jego styl był unikalny, opierał się na uproszczonych figurach i odważnych kolorach. Chętnie czerpał z kultury Azteków. Jego murale opowiadały historie. Popularne freski autorstwa Rivery to „W Arsenale”, mural z Pałacu Narodowego w Meksyku, przedstawiający scenę na rynku Tlatelolco, „Sen o niedzielnym popołudniu”, „Ceremonie i obchody święta Totonaków” oraz seria 27 paneli, przedstawiających przemysł w Ford Motor Company, tzw. Murale z Detroit Industry. Diego Rivera zostawił po sobie również obrazy. To m.in. „Autoportret w kapeluszu z szerokim rondem”, „Krajobraz Avila”, „Dom na moście”, „Po burzy” oraz typowo kubistyczne dzieła, jak „Portret Ramona Gomeza de la Serna”, „Adoracja Maryi i Dzieciątka”, „Kobieta u studni”, „Budzik”, „Młody człowiek z wiecznym piórem”, „Dwie kobiety”.

Rivera kontra Rockefeller – wielka prowokacja!

Na koniec mamy dla Was ciekawostkę! W 1933 roku malarz Rivera otrzymał zamówienia od słynnego milionera Rockefellera. Bogacz zatrudnił artystę do stworzenia muralu w Rockefeller Center w Nowym Jorku. Artysta zaprojektował wówczas malowidło, zatytułowane „Człowiek na rozdrożu” (inaczej „Człowiek kontrolujący wszechświat”). Projekt został zaakceptowany, jednak Rivera był tak silnie nastawiony na stosowanie propagandy komunistycznej, że nie uprzedzając o swoim zamiarze zamawiającego, w końcowej fazie tworzenia umieścił na muralu postać Lenina. Była to jawna prowokacja. Kiedy Rockefeller zauważył komunistycznego przywódcę kazał zamalować mural.

Źródło obrazu „Sen o niedzielnym popołudniu” – mural Diego Rivery: https://es.wikipedia.org/wiki/Diego_Rivera#/media/Archivo:Fragmento_del_Mural.JPG