Pop Art przeciw konsumpcjonizmowi
2017-01-23

Pop-art w opozycji do konsumpcjonizmu
Pop-art, czyli po prostu szuka popularna rozwinął się na dobre w drugiej połowie XX wieku. Choć początkowo był to jedynie kierunek w sztuce, dziś funkcjonuje także w innych sferach, na przykład w wystroju wnętrze. Trend, choć swoje korzenie ma w Wielkiej Brytanii, najmocniej i najbardziej wszechstronnie rozwinął się w Stanach Zjednoczonych. Pop-art został świetnie przyjęty przede wszystkim przez środowiska wielkomiejskie, a inspiracją dla artystów tego nurtu były zjawiska i motywy z kultury masowej – komiksy, reklamy, literatura popularna, a nawet jedzenie. Przykładem takiego postępowania jest chociażby bardzo komiksowy obraz, jaki stworzył Roy Lichtenstein Girl with Hair Ribbon. Ideą pop-artu było zwracanie uwagi na zjawisko konsumpcjonizmu i kultury masowej, wyśmiewanie ich bądź wręcz ukazywanie w sposób karykaturalny. Dzieła artystów, choć początkowo budziły zdziwienie czy nawet niesmak, prędzej czy później zaczynały skłaniać odbiorców do myślenia. Dobrym jest tu chociażby legendarna już puszka zupy Campbell Andy'ego Warhola.Zaskoczenie, zdziwienie, skandal - trzy oblicza pop art'u
Jako kierunek w sztuce pop-art był wyjątkowo głośny i krzykliwy, a artyści tworzący w tym nurcie często bazowali na wywoływaniu skandali. Odchodzili bądź jawnie lekceważyli tradycyjne rzemiosło w sztuce, upraszczając między innymi pojęcie twórcy czy artysty. Dzieła artystów z nurtu pop-art charakteryzują się wielowymiarowością i oddziaływaniem na wiele zmysłów jednocześnie. W tym nurcie narodziło się również zjawisko happeningu łączącego obraz, dźwięk oraz światło. Podczas wielu happeningów widzowie mają również możliwość obserwowania, jak dane dzieło sztuki powstaje lub wręcz przeciwnie – byli i tacy artyści, którzy na widok publiczny wystawiali dzieło, a następnie spektakularnie je niszczyli. Ten rodzaj szuki określano jako malarstwo gestu. Najsłynniejsze obrazy pop art , pochodzą z rąk ojców założycieli tego nurtu m.in Andy Warhola czy Roya Lichtensteina.Ewolucja pop art - od galerii do zwykłych domów
Obecnie pop-art jest bardzo popularny w architekturze wnętrz, szczególnie tych nowoczesnych. Charakterystyczne cechy stylu, między innymi kontrasty, zaskakujące zestawienia kolorystyczne czy nadawanie nowych form zwykłym przedmiotom są wykorzystywane w tworzeniu mebli, lamp czy dodatków takich jak postery, czy grafiki. Na ścianę często trafiają też reprodukcje-ikony, jak chociażby słynny obraz na którym Andy Warhol namalował Marilyn Monroe. Dzięki temu elementy pop-artu trafiają tam, gdzie według idei miały – do zwykłych ludzi, często zbyt mocno zanurzonych w świecie konsumpcjonizmu.Czytaj też: Andy Warhol - obrazy pop art w najlepszym wydaniu
Pokaż więcej wpisów z
Styczeń 2017